YENİLER >

Kedimi Dışarı Çıkarmalı Mıyım? - Dr. Tarkan Özçetin

Türk bilim insanlarının yaptıkları bir araştırmaya göre (hep İsveçli bilim insanları yapacak değil ya :) kedi sahiplerinin büyük çoğunluğu kedilerinin dışarıya çıkmasına sıcak bakmıyor. 94 kedi sahibi üzerinde yapılan araştırma sonucunda 51 kedi sahibi kedilerinin dışarıya çıkmasına kesinlikle karşı iken 20 kedi sahibi kedilerinin sokağa çıkmasına izin veriyor. 23 kedi sahibinin ise kafası karışık, sokağa çıkarıp çıkarmama konusunda kararsızlar. Araştırmada kedicilere “Çok sevdiğimiz kedimizin bir ömür evden çıkmaması mı? Çıkarsa gelmemesi mi?” sorusu sorulmuş.

Bu soruyu kendime de sordum cevabı en son vereceğim ama bu konu burada bitmez. En azından zaman içinde değişebilir... Bizim için de kedimiz için de! Empati yaptım. Kendimi kedimin yerine koymaya çalıştım. Dışarıdan baktım. Peki, doğru olan nedir? Hangisidir? Görünen gibi midir? Hissedilen gibi mi? Basit midir yoksa karmaşık mı?

İşte gelen yanıtlardan bazıları…

"Tabi ki gezip tozsun, keyif yapsın ama geri dönsün isterim. Ama ya gelmezse korkusu çok baskın… Bahçe ve balkon gibi alanlarda önlemler alıp çıkarmaktan yanayım, zira sokaktakilerin hali malum"

"Bırak gitsin dönerse senindir, dönmezse zaten hiç senin olmamıştır."

"Benim iki kedim var ikisini de sokaktan aldık. Erkek olan çok meraklıydı dışarıya, apartmanın bahçesine çıkarırdım ara ara, yanında bekledim uzunca bir süre… Sonra tek bırakmaya başladım. Çok mutlu, dışarı çıkmayınca çok mutsuz oluyor. Artık sokakta herkes tanıyor oğlumu, tasmasında iletişim bilgileri de var. Kötü bir şey düşünmek istemiyorum. Onu almaya gittiğimde dışarıya anahtarımı salladığım anda yanımda bitiyor. Dışarı çıkmayı çok seviyor ama en sevdiğim kısmı geri dönmek… Kızımı da çıkarmak istedim bahçeye toprağa bassın hiç değilse diye, ama korkudan altına kaçırdı bir daha da denemedim. O da evde mutlu, diğeri geri döndüğü sürece sokakta mutlu..."

"İstediği zaman gidip gelebilmesi… Gelmezse diye tasalanmıyorum, çünkü onlar hayatta kalmak üzere tasarlanmışlardır…"

"Bir hafta önce 4. Kat penceresinden firar etti, hala yok ortalıkta, ölmediyse kurtlar sofrasında kendine yer edinebilecek mi? Çok özledim…"

"Bizler, kedilerimizin sahipleri değil ev arkadaşlarıyız. Onlar evimizin bireyleri. Bu karar onların olmalı, nerede, nasıl mutlu oluyorlarsa öyle yaşasınlar. Aramızda duygusal bir bağ var ise zaten bizi terk etmezler. Ayrıca tabii ki dışarı tehlikeli ama bizim için de geçerli değil mi bütün bu tehlikeler? O zaman biz de hiç dışarı çıkmayalım başımıza her an her şey gelebilir çünkü. Evde 2 tane kedim var, dışarıda hep gezip eve geliyorlar. Karar onların her koşulda ayakta durmayı öğrenecekler..."

"Büyük bir çelişki gerçekten. Bazen ona bakıp böyle dört duvar arasında bir ömür geçiriyor olmasından dolayı çok üzülüyorken diğer yandan onu evlat derecesinde sevdiğim için çocuğunu kötülüklerden korumaya çalışan anne misali de gözümden sakınıyorum. Sadece balkondan ve pencere pervazından sokağı, kuşları ve diğer kedileri seyretmesine izin var maalesef. Bir iki kez arka balkon camından firar ettiğinde ömrümden ömür gitti ama o beni çok sevdiği için biliyorum ki bazen sıkılsa bile evde yaşamaktan mutlu. Çünkü evini ve beni çok seviyor... :)"

Eveet... Sıra geldi bana... Gördüm ki, çoğu Kedici sokağa çıkmaya karşı. Ben de karşıyım. Ama ben aslında hem kendim hem de kedim için özgürlükten yanayım. Özgürlüğün ve mutluluğun her şeyin önünde olduğuna inanırım. Hayatın başka türlü süreceğine de inanmam... Belki bu iki duygudan arınabilirsem her şey daha kolay olacak...

Belki...

Kedici sevgi ve saygılarımla

*Yazımda yer verdiğim cevapları www.facebook.com/kedicidergisi’ne Kedici okurların gönderdiği yazılardan alıntı yaptım. Hepsine teşekkürler.