YENİLER >

Şiirler Ve Kediler - İ. Ethem Polat

“Kedi Sadece Miyav Demez”

Şairin yanı başında bazen kitaplarının arasında bazen de masalarının üzerinde serbestçe dolaşma imtiyazına sahip yegane varlıklardır kediler.. Şairlerin şiirlerinin ilk dinleyicisidirler. Bizlere ulaşmayan yırtılıp atılan şiirleri sadece onlar görmüşlerdir. Belki de bizlere ulaşan şiirleri ilk onlar sevgi dolu bakışlarıyla şaire cesaret vererek bize ulaşmasını sağlamışlardır. Kısaca edebiyatseverdir kediler ve edebiyatseverler çok şey borçludurlar kedilere..

Kediler şairlerin en yakın dostudur. Kimi zaman şairlerin şiirleri için ilham kaynağı kimi zaman da ilhamlarını beklerken yaşadıkları sıkıntılı sürecin en yakın dert ortağı olmuşlardır. Şairin yanı başında bazen kitaplarının bazen de masalarının üzerinde serbestçe dolaşma imtiyazına sahip yegane varlıklardır kediler. Şairlerin şiirlerinin ilk dinleyicisidirler. Bizlere ulaşmayan yırtılıp atılan şiirleri sadece onlar görmüşlerdir. Belki de bizlere ulaşan şiirleri ilk onlar sevgi dolu bakışlarıyla şaire cesaret vererek bize ulaşmasını sağlamışlardır. Kısaca edebiyatseverdir kediler ve edebiyatseverler çok şey borçludurlar kedilere..

Sokaklarda başıboş ve yalnız dolaşan kediler, yalnızlığı hissettirir insana, yalnızlığı en güzel ifadeyi ilham eder şairlere. Çocukluğuna götürür şairi kediler, çocukluğumuzu hatırlatır kedili bir mısrada şairler. Belki de yalnız olan biziz, mutlu kediler. Bu hüzün bizden kaynaklanıyor ama ses çıkarmıyor kediler..

Şairlerimizin mısralarında sıkça yer almakta kediler ve her zaman zevkle okunmakta. İnsan duygularıyla çok yakın ilişki halinde kediler. Sizlere örnek olarak sunacağım üç şair ve şiirlerinde kedilerin bize çağrıştırdığı duygular yer almakta.

BEHÇET NECATİGİL (1916 - 1979)

KEDİLER

Evlerde hapis kediler
Yalnız nedir söyledikleri 
Okşarsınız
 Bir kenara çekilirler.
 Kıvrıldıkları köşede 
Gene sizde gözleri
 Yerinizden kalksanız
 Peşinizden gelirler. 
Sizken tek sahipleri 
Kalabalık isterler .
Belki hepsi sizin gibi 
Yalnız kediler.

ASAF HALET ÇELEBİ (1907 - 1958)

KEDİ

tavan arasına kaçan çocuk 
erik ağacından görünen göğü düşünür 
akşamın acısı içine çökünce 
uyur
benim küçük bir kedim vardı 
ahmak bir ayak ezdi
 benim en güzel çocukluğumu 
ahmak bir ayak ezdi
ağaçların arasında unutulan çocuk 
yapraklarda güneşi görür 
ve hareli denizlerde gezdiği günü düşünür
küçük kedim bana sürün 
kediler ağlamaz çöp tenekelerinde ölür
 sıska kediler
 damlardan çok mezbelelerde görünür
küçük kedim 
molozlu sokakların ağır uykusunda gerin
 bilirim ki sen benim gibi garipsin 
ikimizin de unuttuğumuz 
kuşları bol
 ağaçları bol bahçelerdensin 
koca duvarlı sokaklarda sıkılmışsın 
ve canından bıkmışsın.

ÖZDEMİR ASAF (1923 - 1981)

MUM ALEVİ İLE OYNAYAN KEDİNİN ÖYKÜSÜ

Bir mum yanıyordu bir evin bir odasında 
O evde bir de kedi vardı.
 Geceler indiğinde kendi havasında 
Mum yanar, kedi de oynardı.
Mumun yandığı gecelerden birinde
 Kedi oyunlarına daldı. 
Oyun arayan gözlerinde 
Mumun alevi yandı, 
Baktı, 
Mumun titrek alevinde 
Oyuna çağıran bir hava vardı.
Oyunlarını büyüten kedi büyüdü
 Kendi türünde çocukcasına,
 Döndü dolaştı, yavaş yavaş yürüdü 
Geldi mumun yanına, oyuncakcasına. 
Bir baktı, bir daha, bir daha baktı
Mumun alevinin dalgalanmasına 
Uzandı bir el attı.
 Bıyıklarını yaktırmadan anlamayacaktı..
 İlk kez gördüğü mumun yakmasına 
İnanmayacaktı.
Kedi, oyunlarında büyüyordu,
 Mum, üşüyordu yanmalarında. 
Zaman ikili yürüyordu 
Aralarında.
 Bir ayrışım görünüyordu
 Birinin yanmalarında 
Öbürünün oynamalarında.
Kedi oyunlarında büyüyordu,
 Yitirerek gitgide oyunlarını. 
Mum küçülüyordu yanmalarında, 
Yitirerek gitgide yakmalarını.
Oynarken büyüyen kedi yanacak, 
Aydınlatırken küçülen mum yakacaktı.
 Küçülen yaka-yaka aydınlatacak, 
Büyüyen yana yana anlayacaktı.
 Bir mum yanmasından 
Ve bir kedi oyunundan
 Kaldı sonunda
 Bir gecenin tam ortasında 
Bir evin bir odasında 
Göz-göze susan
 İki insan.
Mum yandı bitti,
 Kedi büyüdü gitti.
 Oyunlar karıştı gecelerde 
Suskun uykusuzluklara.
O iki insandan, sonunda 
Birinin anılarında kedi,
 Birinin dalmalarında mum 
Kaldı gitti.
Nerede bir mum yansa şimdi,
 Nerede oynasa bir kedi,
 Birbirine yansıyor, karışıyor gölgeleri.. 
Bugün dün gibi oluyor, 
Dün bugün gibi. 
Mum ellerimi tırmalıyor, 
Belleğimi yakıyor kedinin elleri.