YENİLER >

Meğer Kedili Bir Hayat Daha Güzelmiş! - Emek Ekşi

Çok klasikleşmiş bir sohbet konusu değil mi kedi istemeyen aile bireylerinin geçirdikleri inanılmaz değişim! Her ailede mutlaka böyle bir hikaye vardır. Eve kedi girmeden önce büyük tartışmaların döndüğü fakat birkaç gün sonra canlarının bir parçası haline gelen o aileye katılış süreci!

“Hayatınızda bir hayvan var mı?” diye sormak istiyorum bazen yalnızlık çeken ve bunalmış görünen insanlara. İnsanların iletişimi karmaşıktır. Arkadaş çevremizden, akrabalarımızdan bir beklenti içerisindeyizdir. Bazen içimizden geçenleri değil, toplumun kuralları neyi gerekli kılıyorsa onu söyleriz. Bu da bizi zamanla hasta eder. Üstelik şu yüzyılda bu içine düştüğümüz boğucu telaş, ne yaptığımız işten zevk almamıza ne de bir an durup soluklanarak var olmayı kutlamamıza izin veriyor.

Haliyle daha içe kapanığız, birbirimize daha az duygularımızdan söz ediyoruz, daha az paylaşıyoruz…

Ama eve bir hayvan girdiğinde o evin enerjisi değişiyor. Çünkü hayvanlar hayatı bizim kadar anlaşılmaz hale getirmiyorlar. “Karnım doyuyor, güvendeyim, bu ev sıcak ve temiz, birlikte yaşadığım insanları görmek, onlarla kurduğum bu bağ bana yetiyor.” diyor kedi. Sabahları ilk uyananla kalkıp, geriniyor. İnsanın kahvaltısını izliyor, bacaklarına sürünüp selamlaşıyor. Sonra pencerenin önüne oturup, uyanan kuşların şarkılarını pür dikkat dinliyor. Güneş yavaşça yükseldikçe yayılan sıcaklığın yumuşaklığında bir şekerlemeye çekiliyor. Evdekiler hareketlendiğinde oyun oynayabileceği birini gözüne kestirip günlük egzersizlerini tamamlıyor. Bu sakinlik, rutin yaşam tarzı insanlara bir mola gibi…

Nitekim de ön yargıların yıkılıp, yeni bağların kurulduğu her kedili ailede buna şahit oluyoruz. Başka bir sevgi bu. Dilsiz, isimsiz, anlatılamayan ama sadece yaşanıldığında hissedilebilen bir duygu. Kedi sizi yargılamaz, küsmez, intikam almaz, yalan söylemez… Sessizce hayatınıza katılır, gözlerinizin içine bakıp, gırlar, ellerini yoğurur, sevgi ve bağlılığı mırıltılarıyla dile getirerek büyük ve güçlü bir dostluk bağı örer yüreklerimizde.

Ailenin bir parçası olurlar. İster kedi, ister köpek, ister kaplumbağa olsun…

Hayat farklı akmaya başlar. Artık eve geldiğinizde kapının ardında minik bir şeyin sizi dört gözle beklediğini bilerek açarsınız. Ses tonunuz değişir, konuşma biçiminiz bir bebekle konuşur gibi; hatta miyavlar gibi çıkar. Sonuçta birbirinizi anlamak için ikiniz de çaba gösterirsiniz. Onu taramak, oyun oynamak, birlikte kuşları izlemek ya da film izlerken dizinize örttüğünüz battaniyede ona da yer vermek inanılmaz güzel hislerdir.

Dilerim bu duyguları ömründe hissetmemiş kimse kalmaz; kedili, hayvan dostu nice yuvalara!

31/03/2023